Γρηγόριος Λαμπρινός M.D. F.E.B.U.

Χειρουργός Ουρολόγος Ανδρολόγος

Στοιχεία επικοινωνίας
Ιατρείο: 210-59.86.795
Γραμματεία: 6988-60.69.92
info@lamprinos.gr

Στοιχεία επικοινωνίας

Ιατρείο: 210-59.86.795 – Γραμματεία: 6988-60.69.92

info@lamprinos.gr

Αρχική » Παθήσεις » Σελίδα 3
Στυτική δυσλειτουργία

Στυτική δυσλειτουργία

Η στυτική δυσλειτουργία (ΣΔ) είναι μια συχνή πάθηση με πολλές θεραπευτικές επιλογές.

Η στυτική δυσλειτουργία (ΣΔ) είναι η παθολογική κατάσταση κατά την οποία ο άντρας μπορεί είτε να μη μπορεί να φτάσει σε πλήρη στύση είτε αυτή να μη μπορεί να διατηρηθεί έτσι ώστε να υπάρξει σεξουαλική επαφή. Συνήθως είναι πολυπαραγοντική και οφείλεται σε φυσικά ή ψυχολογικά αίτια, που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και τη σεξουαλική ικανότητα των αντρών.

Υπολογίζεται ότι οι μισοί άντρες μεταξύ 40 και 70 ετών θα παρουσιάσουν κάποιου βαθμού στυτική δυσλειτουργία. Το θετικό είναι ότι υπάρχουν πολλές θεραπευτικές επιλογές που επιτρέπουν την αποκατάσταση της στυτικής ικανότητας.

Θεραπείες στυτικής δυσλειτουργίας

Τα διαφορετικά είδη θεραπείας της στυτικής δυσλειτουργίας περιλαμβάνουν:

  • Φάρμακα
  • Ενέσεις (ενδοπεϊκές)
  • Συσκευές κενού
  • Ενδο-ουρηθρική αγωγή
  • Σεξουαλική ψυχοθεραπεία
  • Χειρουργείο – ενδοπεϊκές προθέσεις

Η ανατομία του πέους

Το πέος σχηματίζεται από δύο διαμερίσματα που ονομάζονται σηραγγώδη σώματα και το σπογγώδες σώμα μέσα από το οποίο περνάει η ουρήθρα. Τα σηραγγώδη σώματα γεμίζουν με αίμα, το οποίο παγιδεύεται κατά τη διάρκεια της στύσης, έστι ώστε το πέος να είναι τόσο σκληρό, για να επιτραπεί η διείσδυση.

 

Πως επιτυχγάνεται η στύση

Φυσιολογικά η στύση ξεκινάει από τον εγκέφαλο και κατόπιν συμμετέχουν το νευρικό και το αγγειακό σύστημα. Στον εγκέφαλο καταλήγουν οι ασθήσεις που προκαλούν τη διέγερση. Από εκεί ενεργοποιούνται τα νεύρα που καταλήγουν στο πέος. Υπάρχουν διάφορες “διαδρομές” από τον εγκέφαλο, διαμέσου του νωτιαίου μυελού, που νευρώνουν το πέος, τα οποία ελευθερώνουν χημικές ουσίες, που ονομάζονται νευροδιαβιβαστές. Εκεί μέσω μιας περίπλοκης διαδιακασίας, οι φλέβες που παροχετεύουν το αίμα από το πέος προς τη συστηματική κυκλοφορία πιέζονται και αποφράσσονται. Έτσι, το αίμα παγιδεύεται στα σηραγγώδη σώματα, με αποτέλεσμα το μέγεθος του πέους να αυξηθεί και να σκληρήνει. Όσο ο συνεχής ερεθισμός παραμένει, η στύση διατηρείται. Όταν ο ερεθισμός σταματήσει ή με την εκσπερμάτωση, οι φλέβες αποσυμπιέζονται, το αίμα παροχευτεύεται και το πέος επιστρέφει σε χάλαση.

Η στυτική δυσλειτουργία μπορεί να αφορά διαφορετικά στάδια της στύσης:

  • Το πέος δε σκληραίνει αρκετά έτσι να επιτρέψει τη διείσδυση
  • Το πέος δε σκληραίνει καθόλου
  • Το πέος επιτυγχάνει στύση, η οποία χάνεται γρήγορα

 

Αν πάσχετε από οποιαδήποτε μορφή στυτικής δυσλειτουργίας, επικοινωνήστε με το ιατρείο μας για μια λεπτομερή εκτίμηση και πιθανή αντιμετώπιση, αν και εφόσον χρειάζεται.

 

Δίαιτα ουροδόχου κύστης

Δίαιτα ουροδόχου κύστης

Δίαιτα ουροδόχου κύστης

Είναι γνωστό ότι υπάρχουν τροφές που βοηθούν με τα ερεθιστικά συμπτώματα της κύστης. Υπάρχουν επίσης τροφές που ερεθίζουν την κύστη και πρέπει να αποφεύγονται, αλλά το σημαντικό είναι να αναγνωρίζονται τα αίτια που μπορεί να επηρεάζουν τη λειτουργία της κύστης, πριν προσπαθήσουμε να λάβουμε απλά διαιτιτικά μέτρα.

Ο μύθος των Cranberries

Ο χυμός των cranberries ή τα συμπληρώματά τους θεωρούνται ότι υποστηρίζουν τη υγεία της κύστης και ότι προλαμβάνουν τις ουρολοιμώξεις. Γνωρίζουμε ότι μια ουσία στα cranberries σχηματίζει ένα προστατευτικό στρώμα στο εσωτερικό της κύστης, το οποίο εμποδίζει (αποκλειστικά και μόνο) τα κολοβακτηρίδια (E.coli) να πιαστούν στο τοίχωμα της κύστης. Από την άλλη, δεν υπάρχουν δεδομένα που αποδεικνύουν ότι το cranberry προλαμβάνει τις ουρολοιμώξεις. Εκτός αυτού, οι ασθενείς με υπερδραστήρια κύστη (που συσπάται συχνότερα προκαλώντας συχνοουρία) επιδεινώνονται με τον χυμό του cranberry μιας και αυτό ερεθίζει την κύστη. Επιπλέον, ο χυμός cranberry που έχει πολλά σάκχαρα, αυξάνει την γλυκαιμία που επιδεινώνει τα ερεθιστικά συμπτώματα και την συχνοουρία. Τα cranberries έχουν βέβαια αντιοξειδωτικά που είναι ιδιαιτέρως θετικά για τη γενικότερη υγεία, αλλά μπορεί να μην είναι κατάλληλα για συγκεκριμένα ουρολογικά προβλήματα.

Υπερδραστήρια κύστη

Παρουσιάζεται με συχνοουρία και έπειξη προς ούρηση. Όταν είναι ιδιοπαθής μπορεί να βελτιωθεί με τα ακόλουθα:

  • Τα Blueberries, οι μπανάνες, το καρπούζι, τα αχλάδια, η παπάγια και τα βερύκοκα θεωρούνται ασφαλή φρούτα για την κύστη
  • Βιταμίνη A
  • Μαγνήσιο
  • Νερό – πίνεται όταν διψάται και περιορίστε τα υγρά πριν κοιμηθείτε
  • Ψευδάργυρος
  • Κολοκύθα
  • D-μανόζη
  • Uva Ursi
  • Αλόη Βέρα

Είναι αντίθετα προς αποφυγή:

  • Ποτά: κάθε αλκοολούχο (ειδικά το κόκκινο κρασί και η μπύρα), καφές, αναψυκτικά με ανθρακικό (συμπεριλαμβανομένου και του νερού), χυμός λεμόνι, τσάι και χυμός μύλου
  • Καφεΐνη
  • Φρούτα: τα cranberries, τα μήλα, τα προτοκάλια, τα σταφύλια, τα λεμόνια, τα νεκταρίνια, τα ροδάκινα, ο ανανάς, τα δαμάσκηνα, οι φράουλες και οι ντομάτες.
  • Οποιαδήποτε τροφή προκαλεί αλλεργία.
  • Πικάντικες τροφές (τσίλι)
  • Ζάχαρη και υποκατάστατά της
  • Ξύδι

 

Η διατροφή από μόνη της δε μπορεί να διορθώσει τη λειτουργία της κύστης. Μια σειρά από αλλαγές στην καθημερινότητα είναι απολύτες απαραίτητες.

Βοηθούν:

  • Να πίνετε όταν διψάται και να αποφεύγετε να αφυδατωθείτε
  • Χάστε βάρος
  • Ρυθμίστε τη λειτουργία του εντέρου
  • Ουρείτε κάθε 2 με 4 ώρες
  • Περπατήστε 30 λεπτά την ημέρα
  • Αν καπνίζεται, διακόψτε το κάπνισμα άμεσα

Προς αποφυγή:

  • Χρόνιος βήχας
  • Κατακράτηση ούρων
  • Καθιστική ζωή
  • Δυσκοιλιότητα ή διάρροια

Τα παραπάνω μπορούν να βοηθήσουν τους ασθενείς με διάμεση κυστίτιδα ή χρόνιο πυελικό άλγος. Αυτοί οι ασθενείς όμως πρέπει να γνωρίζουν ότι συγκεκριμένα τρόφιμα ή ποτά μπορεί να “ξυπνούν” τα συμπτώματα, οπότε η δίαιτα τείνει να είναι εξατομικευμένη.

Ασθενείς με συμπτώματα υπερδραστήριας κύστης, ιδιαιτέρως οι καπνιστές και/ή επί παρουσίας αιματουρίας, πρέπει να διευρενηθούν διεξοδικά προκειμένου να αποκλειστεί η παρουσία του καρκίνου της ουροδόχου κύστης (που κάνει την κύστη υπερλειτουργική, προκειμένου να αποβάλλει τον καρκίνο). Επί παρόμοιων συμπτωμάτων, επικοινωνήστε με το ιατρείο για να κλείσετε ραντεβού για άμεση διερεύνηση και αντιμετώπιση.

 

Πρόωρη εκσπερμάτιση

Πρόωρη εκσπερμάτιση

Πρόωρη εκσπερμάτιση

Η πρόωρη εκσπερμάτιση (ΠΕ) είναι μια κοινή μορφή ανδρικής σεξουαλική δυσλειτουργίας που ορίζεται ως η μικρή περίοδος από τη στιγμή που ο άντρας επιτυγχάνει τη στύση μέχρι την εκσπερμάτιση – εντός ενός λεπτού. Αυτή η πάθηση είναι αρκετά συχνή και αφορά σχεδόν το ένα τρίτο των αντρών. Αρκετά συχνά οι άντρες μπορεί να έχουν μη ρεαλιστικές προσδοκίες σχετικά το φυσιολογικό χρόνο της σεξουαλικής επαφής (η μέση διάρκεια θεωρείτει ότι είναι μεταξύ 4 και 8 λεπτών). Οι ασθενείς που ζητούν την ουρολογική βοήθεια συνήθως εκσπερματώνουν εντός 15 έως 120 δευτερολέπτων.

Παράγοντες κινδύνου πρόωρης εκσπερμάτισης

Αίτια και παράγοντες κινδύνου πρόωρης εκσπερμάτισης είναι:

  • Άγχος
  • Κληρονομικές παθήσεις
  • Πεϊκή υπερευαισθησία
  • Νευρολογικές παθήσεις
  • Προβλήματα υποδοχέων σεροτονίνης

Είναι η ΠΕ μια σοβαρή νόσος?

Η πρόωρη εκσπερμάτιση δεν είναι σοβαρή ιατρική νόσος και δεν απειλεί τη ζωή. Παρόλα αυτά προκαλεί σοβαρά ψυχολογικά θέματα στον πάσχοντα και μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη σχέση του ζευγαριού.

Θεραπευτικές επιλογές ΠΕ

Υπάρχουν διάφορες θεραπείες για την πρόωρη εκσπερμάτιση, οι οποίες στοχεύουν στο να μειώσουν την πιθανή υπερευαισθησία του πέους.

  • Χρήση προφυλακτικού
  • Η λεγόμενη τεχνική Squeeze – κατά διαστήματα πιεζεται η βάλανος του πέους, για να παροχετευτεί το αίμα και να καθυστερήσει η εκσπερμάτιση
  • Τοπικοί αναισθητικοί παράγοντες (κρέμες που εφαρμόζονται στη βάλανο πριν την επαφή).
  • Φάρμακα (αναστολείς των υποδοχέων της σεροτονίνης) που ως παρενέργεια καθυστερούν την εκσπερμάτιση.

 

Πρόγνωση πρόωρης εκσπερμάτισης

Η πρόγνωση είναι γενικά καλή, καθώς τα παρόντα δεδομένα υποστηρίζουν ότι το 80 με 90% των ασθενών απαντούν θετικά σε μια ή περισσότερες θεραπείες. Υπάρχει βέβαια και ένα μικρό ποσοστό που δε θα καταφέρει να παρουσιάσει σημαντική βελτίωση.

 

Η τεχνική squeeze

Η τεχνική squeeze (πίεσης) είναι μια συντηρητική θεραπεία (χωρίς φάρμακα). Όταν ο άντρας πλησιάζει στον οργασμό, είτε ο ίδιος είτε η σύντροφός του πιέζουν ελαφρά τη βάλανο για περίπου 30 δευτερόλεπτα, αποσυμφορίζοντάς το πέος από το αίμα. Κατόπιν, ο ερεθισμός ξαναξεκινά και αυτό μπορεί να επαναληφθεί έως ότου το ζευγάρι επιθυμήσει την εκσπερμάτιση.

Αν υποφέρεται από πρόωρη εκσπερμάτιση ή έχετε ερωτήσεις σχετικά με τη στυτική και σεξουαλική λειτουργία, επικοινωνήστε με το ιατρείο για να κλείσετε ραντεβού.

 

Κιρσοκήλη

Κιρσοκήλη

Ονομάζουμε κιρσοκήλη την παθολογική διάταξη των φλεβών των όρχεων, που προκαλεί τοπική φλεβική ανεπάρκεια και κάνει την παροχή του αίματος από τον όρχι προς την γενική κυκλοφορία πιο αργή. Μπορεί να αφορά μόνο τον ένα όρχι ή και τους δύο. Για μια σειρά από ανατομικούς λόγους, όταν είναι μονόπλευρη, συνήθως παρατηρείτα στον αριστερό όρχι. Η κατάσταση αυτή θυμίζει λίγο τους κιρσούς στα πόδια, θέτοντας τις φλέβες στο όσχεο ιδιαίτερα διατεταμένες, με ελικοειδή πορεία. Η όψη του όσχεου περιγράφεται από κάποιους ως “σάκκος με σκουλήκια”.

Επιπλοκές κιρσοκήλης

Η κιρσοκήλη συνήθως δεν προκαλεί ιδιαίτερες επιπλοκές, αλλά μπορεί να προκαλέσει:

  • Μία αίσθηση δυσφορίας, βάρους ή ήπιου πόνου τοπικά
  • Υποανάπτυξη του πάσχοντος όρχεως(στην παιδική ηλικία).
  • Σε κάποιες περιπτώσεις να επηρεάσει την ποιότητα του σπέρματος και κατ’επέκταση τη γονιμότητα.

Διάγνωση κιρσοκήλης

Η κιρσοκήλη κατά κανόνα ανακαλύπτεται από τον ίδιο τον ασθενή και επιβεβαιώνεται από τον ιατρό. Χαρακτηριστικά το μέγεθος της διάτασης μειώνεται όταν ο ασθενής ξαπλώσει και αυξάνεται όταν σηκώνεται ή όταν αυξάνει την ενδοκοιλιακή του πίεση (όταν σφίγγει δηλαδή την κοιλιά του ή όταν προσπαθήσει να σηκώσει κάποιο βάρος). Το υπερηχογράφημα του όσχεου με έγχρωμο triplex επιβεβαιώνει την κλινική διάγνωση και ταυτόχρονα αποκλείει άλλα πιθανά υποκείμενα νοσήματα των όρχεων.

Ταξινόμηση κιρσοκήλης

Οι κιρσοκήλες με βάση τα χαρακτηριστικά τους ταξινομούνται σε 4 βαθμούς που αντανακλούν την σοβαρότητά τους, αλλά και βοηθούν στην επιλογή της κατάλληλης αντιμετώπισης. Έτσι έχουμε:

α) Υποκλινική κιρσοκήλη, η οποία δεν είναι ορατή (είτε σε χάλαση είτε σε καταστάσης αυξημένης ενδοκοιλιακής πίεσης), αλλά παρατηρείται μόνο με τον υπέρηχο.

β) 1ου βαθμού, όταν είναι ψηλαφητή από το γιατρό μόνο στην πίεση (αλλά όχι σε χάλαση).

γ) 2ου βαθμού, όταν είναι ψηλαφητή από το γιατρό σε ηρεμία, χωρίς να είναι ορατή.

δ) 3ου βαθμού, όταν είναι ορατή ακόμα και με τον άρρωστο χαλαρό.

Κιρσοκήλη και γονιμότητα

Δεν είναι γνωστή η ακριβής σχέση της κιρσοκήλης με την ανδρική υπογονιμότητα. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι οι ασθενείς με κιρσοκήλη, λόγω της παρουσίας περισσότερου αίματος γύρω από τον όρχι, έχουν τοπικά αυξημένη θερμοκρασία και ότι αυτό επηρεάζει τα σπερματοζωάρια. Βλάβες στο DNA των σπερματοζωαρίων σε ασθενείς με κιρσοκήλη, φαίνεται να αντιστρέφονται μετά από την χειρουργική αντιμετώπισης της κιρσοκήλης.

Ποιοι ασθενείς με κιρσοκήλη χρειάζονται χειρουργείο.

Υπάρχουν πολύ συγκεκριμένες ενδείξεις για χειρουργική αντιμετώπιση των ασθενών που πάσχουν από κιρσοκήλη, ενώ η υποκλινική κιρσοκήλη δεν πρέπει να χειρουργείται. Ενήλικες ασθενείς, που παρουσιάζουν αλλοιώσεις στο σπερμοδιάγραμμα, με ιστορικό κλινική κιρσοκήλης και υπογονιμότητα για τουλάχιστον ένα έτος (εφόσον έχουν αποκλειστεί όλα τα άλλα πιθανά αίτια υπογονιμότητας), έχουν ένδειξη χειρουργείου. Επίσης, τα παιδιά με επιβεβαιωμένη υπερηχογραφικά κιρσοκήλη και υποανάπτυξη του όρχεως χρήζουν χειρουργικής αντιμετώπισης.

Θεραπεία κιρσοκήλης

Η αντιμετώπιση της κιρσοκήλης είναι χειρουργική, με διακοπή της κυκλοφορίας των σπερματικών φλεβών. Η τομή είναι πολύ μικρή και ο ασθενείς επιστρέφει στο σπίτι του την ίδια ημέρα. Υπάρχουν κέντρα που προσθέρουν εναλλακτικές τεχνικές, όπως λαπαροσκοπική επέμβαση ή εμβολισμό των σπερματικών φλεβών (με υψηλότερο κόστος και περισσότερες πιθανές επιπλοκές αντίσοιχα).

 

 

Προστατίτιδα

Προστατίτιδα

Η προστατίτιδα επηρεάζει τον προστατικό αδένα και τους περιβάλλοντες ιστούς

Η προστατίτιδα είναι μια φλεγμωνή του προστάτη, η οποία είναι αρκετά συχνή στους άντρες. Περίπου οι μισοί άντρες θα παρουσιάσουν κάποιας μορφής προστατίτιδα κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Μπορεί να είναι οξεία (αιφνίδιας έναρξης με σοβαρά συμπτώματα) ή χρόνια (η οποία παραμένει για χρόνια). Χωρίζεται επίσης σε βακτηριακή και μη βακτηριακή. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζεται ότι η προστατίτιδα δεν έχει καμία σχέση με καρκίνο του προστάτη.

Τύποι προστατίτιδας

Τα συμπτώματα, η διάγνωση, αλλά και η θεραπεία είναι διαφορετικά για κάθε είδος προστατίτιδας. Για τη σωστή και έγκαιρη διάγνωση, πρέπει να γίνει μια λεπτομερής και άμεση διερεύνηση το συντομότερο δυνατό.

Η οξεία βακτηριακή προστατίτιδα είναι, όπως λέει και το όνομά της, μια βακτηριακή λοίμωξη του προστάτη. Παρουσιάζεται συνηθέστερα σε νέους ασθενείς ή σε μεσήλικες και τα συμπτώματά της είναι ιδιαιτέρως έντονα, τα οποία συνοδευόνται από υψηλό πυρετό.

Η χρόνια βακτηριακή προστατίδια μοιάζει με την οξεία βακτηριακή, αλλά αναπτύσεται σταδιακά και τα συμπτώματά της δεν είναι τόσο έντονα. Δεν υπάρχει πυρετός, και οι ασθενείς αναφέρουν υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις.

Η χρόνια μη-βακτηριακή προστατίτιδα (ή σύνδρομο χρόνιο πυελικού άλγους) είναι η πιο κοινή μορφή προστατίτιδας. Τα αίτιά της δεν είναι πάντα γνωστά, αλλά τα συμπτώματα οφείλονται κυρίως σε φλεγμωνή ή μυικούς σπασμούς των μυών του πυελικού εδάφους.

 

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα διαφέρουν ανάλογα με τον τύπο της φλεγμωνής, αν και πολλά υπάρχουν σε διαφορετικά είδη προστατίτιδας. Κάποια χαρακτηριστικά αναφέρονται παρακάτω.

Οξεία βακτηριακή / χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα

Στην οξεία μορφή προστατίτιδας τα συμπτώματα εμφανίζονται αιφνιδίως, ενώ στη χρόνια εμφανίζονται σταδιακά. Ο πυρετός είναι χαρακτηριστικότερος στην οξεία λοίμωξη, η οποία χωρίς άμεση θεραπεία, μπορεί να γίνει συστηματική και να οδηγήσει σε σηψαιμία, απειλόντας ακόμα και τη ζωή του ασθενούς. Οι βακτηριακές προστατίτιδες μπορεί να παρουσιάσουν:

  • Πυρετό (κυρίως η οξεία)
  • Ρίγη
  • Αίσθηση καύσους κατά την ούρηση
  • Ανικανότητα να αδειάσει η κύστη με την ούρηση
  • Συχνοουρία (ιδιαίτερα νυχτερινή)
  • Πόνος στο περίνεο, στους όρχεις, στην κύστη και στη μέση
  • Επώδυνη εκσπερμάτιση

 

Χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα ή χρόνιο πυελικό άλγος

Σε αυτη τη μορφή φλεγμωνής οι άντρες μπορεί να παρουσιάσουν:

  • Δυσκολία ή πόνο κατά την ούρηση
  • Δυσανεξία ή πόνο στο περίνεο, την κύστη, τους όρχεις και το πεός
  • Δυσκολία ή πόνο κατά την εκσπερμάτιση.

 

Διάγνωση

Επειδή οι θεραπευτικές επιλογές είναι διαφορετικές για κάθε είδος προστατίτιδας, η σωστή διαγνωστική προσέγγιση είναι πάρα πολύ σημαντική για επιτυχή αποτελέσματα. Αυτή γίνεται με:

  • Λεπτομερές ιστορικό και εκτίμηση των συμπτωμάτων.
  • Φυσική εξέταση με δακτυλική εξέταση (η οποία αποφεύγεται αν υπάρχει εμφανής οξεία βακτηριακή προστατίτιδα).
  • Διορθικό υπερηχογράφημα – σε κάποιες περιπτώσεις η απεικόνιση του προστάτη μπορεί να είναι χρήσιμη.

Θεραπεία

Η θεραπεία εξαρτάται από τον τύπο της φλεγμωνής. Αν α ασθενείς έχει οξεία ή χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα θα χρειαστεί αντιβίωση για ανάλογο διάστημα. Για τη χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα, αντιβιοτικά μπορεί να χρειαστούν αρχικά, αλλά συνήθως χρειάζεται να συνδυαστούν με άλλα σκευάσματα όπως:

  • α-αναστολείς
  • αντιφλεγμωνώδη
  • μυοχαλαρωτικά
  • φυτικά εκχυλίσματα ή βιταμίνες
  • Προστατικό μασάζ για να αποχετευτούν τα φλεγμωνώδη κύτταρα από τον προστάτη

Οι φλεγμωνές του προστάτη μπορεί να είναι ιδιαίτερα επώδυνες, αλλά είναι σχεδόν πάντα εξαιρετικά ενοχλητικές και τείνουν να επηρεάσουν την ποιότητα ζωής του ασθενούς. Αν έχετε παρόμοια συμπτώματα επικοινωνήστε με το ιατρείο μας για να κλείσετε ραντεβού για άμεση διερεύνηση και αντιμετώπιση.

 

Ακράτεια Ούρων

Ακράτεια Ούρων

Η ακράτεια ούρων αποτελεί ένα πρόβλημα ελέγχου της λειτουργίας της κύστης που προκαλεί την ακούσια απώλεια ούρων. Παρουσιάζεται συχνότερα στις γυναίκες,  χωρίς αυτό βεβαίως να σημαίνει ότι οι άνδρες είναι ασφαλείς. Αν και η λειτουργία της ουροδόχου κύστης μεταβάλλεται με την ηλικία, η ακράτεια ούρων δεν είναι κάτι φυσιολογικό και αποτελεί ένα ιδιαίτερα ενοχλητικό σύμπτωμα, που επηρεάζει τόσο την ποιότητα ζωής, όσο και την καθημερινότητα των ασθενών. Οι ασθενείς που πάσχουν από ακράτεια τείνουν να περιορίζουν τις καθημερινές δραστηριότητές τους, γεγονός που οδηγεί στον κοινωνικό αποκλεισμό τους. Παρότι υπάρχουν πολλές θεραπευτικές επιλογές, τουλάχιστον οι μισοί ασθενείς με ακράτεια, δε θα πάνε ποτέ στον Ουρολόγο, θεωρώντας ότι το πρόβλημα αυτό είναι “φυσιολογικό” για την ηλικία τους και θα συνεχίσουν να υποφέρουν, τόσο από την ακράτεια, όσο και από όλα τα κοινωνικά προβλήματα που μπορεί να επιφέρει.

Πώς λειτουργεί η ουροδόχος κύστη

Η ουροδόχος κύστη είναι ένα κοίλο όργανο το οποίο αποτελείται κυρίως από μυικές ίνες, που πολύ απλοϊκά μοιάζει με ένα μυικό μπαλόνι.  Βρίσκεται μέσα στην ελάσσονα πύελο (λεκάνη), πίσω από την ηβική σύμφυση και αποθηκεύει τα ούρα που κατεβαίνουν από τους νεφρούς, μέσω των δύο ουρητήρων. Η ουροδόχος κύστη έχει δυο κύριες λειτουργίες. Η πρώτη είναι η αποθήκευση των ούρων και η δεύτερη είναι η αποβολή τους (που γίνεται κατά τη διάρκεια της ούρησης).

Υπάρχουν τρεις μύες που ελέγχουν την ούρηση. Ο πρώτος είναι η ίδια η κύστη (το μυικό τοίχωμα της οποίας ονομάζεται εξωστήρα μυς). Ο δεύτερος είναι ο σφιγκτήρας που περιβάλει την ουρήθρα (και με τη σύσπασή του την αποφράσει), ενώ σημαντικοί είναι επίσης οι μύες του πυελικού εδάφους. Αυτοί στηρίζουν επίσης τα πυελικά όργανα, όπως τη μήτρα, το ορθό και ασφαλώς την ουροδόχο κύστη.

Τι είναι η ακράτεια των ούρων

Η ακράτεια ούρων είναι η ακούσια απώλεια ούρων η οποία μπορεί να είναι οξεία ή χρόνια. Η οξεία αποτελεί είναι η παροδική απώλεια ούρων η οποία θεραπεύεται εύκολα με την αντιμετώπιση της αιτίας της. Πιθανά αίτια είναι μία ουρολοίμωξη, η χρήση κάποιων φαρμάκων, δυσκοιλιότητα, παρουσία λίθων εντός της ουροδόχου κύστης και άλλα. Στην περίπτωση ενός μεμονωμένου επεισοδίου, το οποίο έχει μια προφανή εξήγηση, συνήθως δε χρειάζεται εκτεταμένη διερεύνηση, εφόσον βεβαία αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το αίτιο.

Στην περίπτωση χρόνιας ακράτειας ούρων από την άλλη πλευρά, η απώλεια ούρων αρχίζει σταδιακά και με τον καιρό τείνει να χειροτερεύει. Πολλά είναι τα πιθανά αίτια, αλλά τα συχνότερα είναι κάποιο τραύμα, μια πιθανή μυική αδυναμία στο ουροποιητικό σύστημα ή κάποιου τύπου δυσλειτουργίας εντός του ουροποιητικού ή κάποιου νεύρου που ελέγχει την ούρηση. Η χρόνια ακράτεια ούρων είναι πιο συχνή στις γυναίκες, αλλά συναντάται και στους άντρες (για διαφορετικούς λόγους).

Υπάρχουν διάφορα είδη ακράτειας ούρων, τα οποία περιλαμβάνουν:

Ακράτεια με έπειξη – όταν ο/η ασθενής αισθάνεται την απότομη και έντονη επιθυμία να ουρήσει (έπειξη), με αποτέλεσμα να απωλέσει ούρων πριν προλάβει να φτάσει στο μπάνιο.

Ακράτεια προσπαθείας (stress incontinence) – όταν κάποια δραστηριότητα προκαλεί την ακράτεια, όπως το γέλιο, η πίεση, ο βήχας, το φτέρνισμα, η άσκηση ή η άρση κάποιου βάρους.

Ακράτεια υπερπλήρωσης – αυτή αποτελεί ίσως την πιο επικίνδυνη μορφή, καθώς σε αυτή την περίπτωση ο/η ασθενής κατακρατά πολύ μεγάλες ποσότητες ούρων και αποβάλλει μόνο τα επιπλέον ούρα, όταν αυτά ξεπερνούν την μέγιστη χωρητικότητα της κύστης. Αυτή η μορφή είναι συχνότερη στους άντρες και οφείλεται σε χρόνια κατακράτηση ούρων λόγω ενός μεγάλου προστάτη που αποφράσσει την κύστη.

Μεικτή ακράτεια – αποτελεί ένα συνδιασμό περισσοτέρων μορφών ακράτειας, συνηθέστερα της ακράτειας προσπαθείας και ακράτειας με έπειξη.

Λιγότερο συχνά συναντώνται η λειτουργική ακράτεια (όταν οι ασθενείς αδυνατούν να φτάσουν έγκαιρα στο μπάνιο λόγω λειτουργικών περιορισμών, όπως για παράδειγμα κινητικά προβλήματα), η αντανακλαστική ακράτεια (που οφείλεται σε ακούσιες συσπάσεις της κύστης, συνήθως όταν υπάρχει κάποιο νευρολογικό υπόβαθρο), αλλά και η ανατομική ακράτεια (σε λεχώνες λόγω του τοκετού ή στην εμμηνόπαυση, λόγω της μείωσης των οιστρογόνων που επηρεάζουν τη λειτουργία τόσο της κύστης όσο και της ουρήθρας).

Αν παρουσιάζεται ακούσια απώλεια ούρων (ακράτεια) επικοινωνήστε με το ιατρείο μας για να προγραμματίσετε μια λεπτομερή διερεύνηση.