Γρηγόριος Λαμπρινός M.D. F.E.B.U.

Ως γνωστόν οι όρχεις βρίσκονται σε ένα “σάκκο” που ονομάζεται όσχεο. Ο καθένας τους περιέχεται εντός ενός ξεχωριστού διαμερίσματος του όσχεου και περιβάλλεται από μία πολύ μικρή ποσότητα υγρού, που αυξομειώνεται στο χρόνο. Αυτό γίνεται γιατί φυσιολογικά το υγρό αυτό παράγεται και απορροφάται. Όταν η ποσότητα του υγρού αυξάνεται σε τέτοιο βαθμό που η απορρόφησή του δεν είναι ικανή να το ελαχιστοποιήσει, προκαλείται μία διόγκωση του όσχεου που ονομάζεται υδροκήλη.

Η υδροκήλη είναι φυσιολογική στα νεογέννητα αγόρια και υποχωρεί από μόνη της μέχρι την ηλικία του 1 έτους.

Συμπτώματα υδροκήλης

Οι ασθενείς που παρουσιάζουν υδροκήλη, είτε του ενός είτε και των δύο πλευρών, έχουν συνήθως μια ανώδυνη διόγκωση του όσχεου.Όταν η ποσότητα του υγρού είναι μεγάλη, οι ασθενείς παραπονιούνται για μία αίσθηση βάρους και δυσφορίας, ενώ προβλήματα μπορεί να προκαλέσει και η αισθητική του όσχεου.

Αίτια υδροκήλης

Φλεγμωνές, λοιμώξεις, τραυματισμοί των όρχεων μπορεί να προκαλέσουν υδροκήλη. Άλλες πιθανές αιτίες είναι προηγηθέν χειρουργείο κιρσοκήλης και η χρόνια ορθοστασία.

Επιπλοκές υδροκήλης

Η υδροκήλη σπάνια δημιουργεί προβλήματα. Συνήθως δεν επηρεάζει τη γονιμότητα, εκτός από εξαιρετικά σοβαρές και προχωρημένες καταστάσεις. Οι ασθενείς, παρόλα αυτά πρέπει να εξετάζονται προκειμένου να αποκλειστεί πιθανή υφιστάμενη σοβαρή νόσος, όπως μια οξεία λοίμωξη (π.χ. επιδιδυμίτιτδα) ή καρκίνος των όρχεν (που αφορά νέους άντρες από 18 έως 40).

Διάγνωση υδροκήλης

Το ιστορικό και η φυσική εξέταση από έναν έμπειρο ουρολόγο συνήθως αρκούν για να τεθεί η διάγνωση της υδροκήλης. Η επιβεβαίωση χρειάζεται υπερηχογραφημα του όσχεου, που ταυτόχρονα αποκλείει άλλα υποκείμενα νοσήματα.

Αντιμετώπιση

Η υδροκήλη δεν υποχωρεί από μόνης της. Η μοναδική θεραπεία είναι η χειρουργική. Εναλλακτικά, μπορεί να απορροφηθεί το υγρό με βελόνα, μέθοδος που δεν συστήνεται, καθώς είναι σχεδόν βέβαιο ότι η συλλογή θα υποτροπιάσει πολύ γρήγορα. Κατά τη χειρουργική επέμβαση αφαιρείται βεβαίως το υγρό, αλλά παράλληλα, αναστρέφονται τα τοιχώματα του σάκκου που περιέχουν τον όρχι, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει η ίδια κοιλότητα που συνέλεξε το υγρό αρχικά. Οι ασθενείς επιστρέφουν στο σπίτι τους την ίδια ημέρα, με ελάχιστες εξαιρέσεις (είτε σε ασθενείς με πολύ μεγάλες υδροκήλες, είτε που παρουσίασαν μεγαλύτερη αιμορραγία του αναμενομένου και θα χρειαστούν παροχέτευση) που είναι σπάνιες.

Αν πάσχετε από υδροκήλη, επικοινωνήστε με το ιατρείο μας για ένα λεπτομερή έλεγχο και προγραμματισμό της κατάλληλης αντιμετώπισης.

Η στυτική δυσλειτουργία (ΣΔ) είναι μια συχνή πάθηση με πολλές θεραπευτικές επιλογές.

Η στυτική δυσλειτουργία (ΣΔ) είναι η παθολογική κατάσταση κατά την οποία ο άντρας μπορεί είτε να μη μπορεί να φτάσει σε πλήρη στύση είτε αυτή να μη μπορεί να διατηρηθεί έτσι ώστε να υπάρξει σεξουαλική επαφή. Συνήθως είναι πολυπαραγοντική και οφείλεται σε φυσικά ή ψυχολογικά αίτια, που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και τη σεξουαλική ικανότητα των αντρών.

Υπολογίζεται ότι οι μισοί άντρες μεταξύ 40 και 70 ετών θα παρουσιάσουν κάποιου βαθμού στυτική δυσλειτουργία. Το θετικό είναι ότι υπάρχουν πολλές θεραπευτικές επιλογές που επιτρέπουν την αποκατάσταση της στυτικής ικανότητας.

Θεραπείες στυτικής δυσλειτουργίας

Τα διαφορετικά είδη θεραπείας της στυτικής δυσλειτουργίας περιλαμβάνουν:

• Φάρμακα
• Ενέσεις (ενδοπεϊκές)
• Συσκευές κενού
• Ενδο-ουρηθρική αγωγή
• Σεξουαλική ψυχοθεραπεία
• Χειρουργείο – ενδοπεϊκές προθέσεις

Η ανατομία του πέους

Το πέος σχηματίζεται από δύο διαμερίσματα που ονομάζονται σηραγγώδη σώματα και το σπογγώδες σώμα μέσα από το οποίο περνάει η ουρήθρα. Τα σηραγγώδη σώματα γεμίζουν με αίμα, το οποίο παγιδεύεται κατά τη διάρκεια της στύσης, έστι ώστε το πέος να είναι τόσο σκληρό, για να επιτραπεί η διείσδυση.

Πως επιτυχγάνεται η στύση

Φυσιολογικά η στύση ξεκινάει από τον εγκέφαλο και κατόπιν συμμετέχουν το νευρικό και το αγγειακό σύστημα. Στον εγκέφαλο καταλήγουν οι ασθήσεις που προκαλούν τη διέγερση. Από εκεί ενεργοποιούνται τα νεύρα που καταλήγουν στο πέος. Υπάρχουν διάφορες “διαδρομές” από τον εγκέφαλο, διαμέσου του νωτιαίου μυελού, που νευρώνουν το πέος, τα οποία ελευθερώνουν χημικές ουσίες, που ονομάζονται νευροδιαβιβαστές. Εκεί μέσω μιας περίπλοκης διαδιακασίας, οι φλέβες που παροχετεύουν το αίμα από το πέος προς τη συστηματική κυκλοφορία πιέζονται και αποφράσσονται. Έτσι, το αίμα παγιδεύεται στα σηραγγώδη σώματα, με αποτέλεσμα το μέγεθος του πέους να αυξηθεί και να σκληρήνει. Όσο ο συνεχής ερεθισμός παραμένει, η στύση διατηρείται. Όταν ο ερεθισμός σταματήσει ή με την εκσπερμάτωση, οι φλέβες αποσυμπιέζονται, το αίμα παροχευτεύεται και το πέος επιστρέφει σε χάλαση.

Η στυτική δυσλειτουργία μπορεί να αφορά διαφορετικά στάδια της στύσης:

• Το πέος δε σκληραίνει αρκετά έτσι να επιτρέψει τη διείσδυση
• Το πέος δε σκληραίνει καθόλου
• Το πέος επιτυγχάνει στύση, η οποία χάνεται γρήγορα

Αν πάσχετε από οποιαδήποτε μορφή στυτικής δυσλειτουργίας, επικοινωνήστε με το ιατρείο μας για μια λεπτομερή εκτίμηση και πιθανή αντιμετώπιση, αν και εφόσον χρειάζεται.

Πρόωρη εκσπερμάτιση

Η πρόωρη εκσπερμάτιση (ΠΕ) είναι μια κοινή μορφή ανδρικής σεξουαλική δυσλειτουργίας που ορίζεται ως η μικρή περίοδος από τη στιγμή που ο άντρας επιτυγχάνει τη στύση μέχρι την εκσπερμάτιση – εντός ενός λεπτού. Αυτή η πάθηση είναι αρκετά συχνή και αφορά σχεδόν το ένα τρίτο των αντρών. Αρκετά συχνά οι άντρες μπορεί να έχουν μη ρεαλιστικές προσδοκίες σχετικά το φυσιολογικό χρόνο της σεξουαλικής επαφής (η μέση διάρκεια θεωρείτει ότι είναι μεταξύ 4 και 8 λεπτών). Οι ασθενείς που ζητούν την ουρολογική βοήθεια συνήθως εκσπερματώνουν εντός 15 έως 120 δευτερολέπτων.

Παράγοντες κινδύνου πρόωρης εκσπερμάτισης

Αίτια και παράγοντες κινδύνου πρόωρης εκσπερμάτισης είναι:

• Άγχος
• Κληρονομικές παθήσεις
• Πεϊκή υπερευαισθησία
• Νευρολογικές παθήσεις
• Προβλήματα υποδοχέων σεροτονίνης

Είναι η ΠΕ μια σοβαρή νόσος?

Η πρόωρη εκσπερμάτιση δεν είναι σοβαρή ιατρική νόσος και δεν απειλεί τη ζωή. Παρόλα αυτά προκαλεί σοβαρά ψυχολογικά θέματα στον πάσχοντα και μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη σχέση του ζευγαριού.

Θεραπευτικές επιλογές ΠΕ

Υπάρχουν διάφορες θεραπείες για την πρόωρη εκσπερμάτιση, οι οποίες στοχεύουν στο να μειώσουν την πιθανή υπερευαισθησία του πέους.

• Χρήση προφυλακτικού
• Η λεγόμενη τεχνική Squeeze – κατά διαστήματα πιεζεται η βάλανος του πέους, για να παροχετευτεί το αίμα και να καθυστερήσει η εκσπερμάτιση
• Τοπικοί αναισθητικοί παράγοντες (κρέμες που εφαρμόζονται στη βάλανο πριν την επαφή).
• Φάρμακα (αναστολείς των υποδοχέων της σεροτονίνης) που ως παρενέργεια καθυστερούν την εκσπερμάτιση.

Πρόγνωση πρόωρης εκσπερμάτισης

Η πρόγνωση είναι γενικά καλή, καθώς τα παρόντα δεδομένα υποστηρίζουν ότι το 80 με 90% των ασθενών απαντούν θετικά σε μια ή περισσότερες θεραπείες. Υπάρχει βέβαια και ένα μικρό ποσοστό που δε θα καταφέρει να παρουσιάσει σημαντική βελτίωση.

Η τεχνική squeeze

Η τεχνική squeeze (πίεσης) είναι μια συντηρητική θεραπεία (χωρίς φάρμακα). Όταν ο άντρας πλησιάζει στον οργασμό, είτε ο ίδιος είτε η σύντροφός του πιέζουν ελαφρά τη βάλανο για περίπου 30 δευτερόλεπτα, αποσυμφορίζοντάς το πέος από το αίμα. Κατόπιν, ο ερεθισμός ξαναξεκινά και αυτό μπορεί να επαναληφθεί έως ότου το ζευγάρι επιθυμήσει την εκσπερμάτιση.

Αν υποφέρεται από πρόωρη εκσπερμάτιση ή έχετε ερωτήσεις σχετικά με τη στυτική και σεξουαλική λειτουργία, επικοινωνήστε με το ιατρείο για να κλείσετε ραντεβού.